Castlefest (Deel 2)

Vandaag het tweede deel van mijn Castlefest avontuur! In het vorige deel las je over het openingsconcert en de vrijdag, vandaag hoe het mij zaterdag en zondag verging.

castlefest2015

Zaterdag
Na een ijskoude nacht, gevolgd door een goede dosis koffie en vers fruit, begon de lange zaterdag. Zaterdag is altijd de drukste dag van het weekend en dit jaar waren de kaarten al een ruime week uitverkocht. In vergelijking met vorig jaar was het gelukkig wel iets rustiger, toen kon je namelijk bijna over de hoofden lopen! Deze dag wordt altijd afgesloten met de Pagan Night, waarbij een grote wickerman wordt verbrand. Een wickerman is een offer aan de goden/natuur, waar iedereen zijn of haar eigen offer aan toe mag voegen. Onder begeleiding van muziek wordt dit figuur aangestoken door de twee oprichters van Castlefest en Vana Events, Mark en Natasja van der Stelt.
Paganisme is een natuurgeloof die ik persoonlijk ook als mijn eigen religie beschouw. Ik geloof in de natuur en al zijn krachten en dit weekend is altijd rond het oogstfeest Lughnasadh. Met zoveel mensen zo’n mooi feest vieren is enorm krachtig. Maar later hierover iets meer! Hieronder de live opnames van de verbranding van dit jaar.

Vriend en ik zijn saampjes als eerste naar het gezamenlijke optreden van Leaf en Seed geweest. Ik kende beide bands maar een klein beetje, maar was ontzettend onder de indruk. Voor bands die pas zo kort bestaan was het een zeer solide optreden! Vooral Seed deed me veel goed, doordat ze een portie natuurliefde de wereld in stuurde, die ik vroeger bij de band Omnia zo waardeerde. Laatstgenoemde band is in mijn ogen een hele negatieve kant op gegaan jammer genoeg. Ook stond illustrator Charlotte Boer bij de merchandise stands met haar prints. Aangezien ik haar al behoorlijk lang ken en haar werk super vind, kocht ik een setje plus twee losse prints voor mijn broer. Ik heb zowaar de moed bij elkaar geschraapt om een praatje te maken :)
De rest van de ochtend en middag hebben we nóg een rondje kraampjes gedaan en handgemaakte pizza gegeten. We hebben gewoon lekker genoten van de willekeurige ontmoetingen, mooi aangekleedde mensen om ons heen en alle dingen waar we geen geld voor hebben. Wel kocht ik naast de cd van Seed en de prints van Charlotte nog een handgesmede gesp voor mijn toekomstige kostuum, een powerbank (omdat het leuke speeltjes zijn) en een T-shirt van Faun.
Dit jaar zijn we met de wickerverbranding buiten het terrein gaan staan en eerlijk gezegd hebben we nog nooit zoveel gezien! Het vuur werd de cirkel in gebracht, de muziek dreunde dramatisch en de emoties spatten er vanaf. Het gejuich wanneer de vlam overslaat in de wicker is altijd hartverwarmend. Klaar voor een nieuw jaar!
Na het ritueel speelde Cesair op het hoofdpodium, maar onze groep wachtte op de afsluiter Faun. Een Duitse band die Paganfolk maakt en simpelweg prachtige muziek speelt. Instrumenten als hurdy-gurdy, nyckelharpa en davul komen langs, plus de mooiste ballades en opzwepende jigs. Hieronder een filmpje van deze mooie band.
Aangezien het 3 jarige zoontje van twee van m’n vrienden op zondag langs zou komen, hebben we het niet al te laat gemaakt.

Zondag
Volgens mij ben ik nog nooit zo laat naar het terrein gegaan, maar het was zo lekker op camping (lees: in m’n bed) dat we pas om een uur of 11:30 daar waren. De samenvatting van deze dag is heel kort: ik ben besprongen, gekieteld, meegenomen op een avontuur, heb gedanst en ben nog een keer of 10 besprongen. Heerlijk zo’n kleine man erbij :)
Wel zijn vriend en ik naar Rastaban gegaan. Deze band volgen we sinds ze zijn ontstaan zo’n vier jaar geleden en volgens mij zijn er weinig bands die zo’n groot gedeelte van hun publiek aan het dansen krijgen. Je kan gewoon niet stil blijven staan. Hun muziek is een brede mix van onder andere Oekrains-, Frans- en Engelstalige muziek. Ze noemen het zelf Tribal Folk. Alle stijlen mogen en alles kan. En het klinkt verrekte goed! We zijn dus flink los gegaan in de brandende zon!
Ik heb nog een mooie aardewerken mok gekocht en een shirt van Finvarra, die ik niet eens heb zien optreden, maar wel ontzettend leuk vind. Als afsluiter van het festival hebben we met de hele groep nog een feestje gevierd bij Prima Nocta, maar om eerlijk te zijn kan ik me daar niet zoveel van herinneren. Haha, dat gebeurd ook op zo’n festival natuurlijk ;)
We hebben nog een hele gezellige avond gehad op de camping waarbij de mede en het bier rijkelijk vloeide. Het inpakken verliep vlot, net als die maandagochtend. Het afscheid is altijd bitterzoet omdat het zo goed met elkaar is, maar je weer naar je eigen stek moet.
Gelukkig is er een wintereditie op 19 en 20 december waarvoor de tickets en vakantiehuisjes al voor geboekt zijn. Vorig jaar nog in een concertzaal in Hilversum, nu op het ‘echte’ terrein op de Keukenhof. Ik kijk er al naar uit!

 

Castlefest Wintereditie

De eerste Castlefest Wintereditie is een feit! Samen met een groep vrienden stapten we zaterdagmiddag op de trein om naar De Vorstin in Hilversum te gaan. We wisten niet zo goed wat we konden verwachten, maar we gingen dan ook voornamelijk voor het optreden van Scrum. In de nieuwsupdates vertelde de organisatie dat er een aantal standjes was, veel muziek en een vol programma van 18:00 tot 1:00 uur. Dat beloofde veel goeds!

CF2015winter-websiteslideBij binnenkomst werd duidelijk dat het ‘ietsjes’ anders was dan wat we van Vana Events gewend zijn: modern gebouw, felgroene verlichting (ja, overal!) en een erg intieme sfeer. De Vorstin heeft twee zalen, maar vier verdiepingen die met smalle trappen bereikt kunnen worden. Heel praktisch is het niet, al hebben we wel aan onze conditie mogen werken. Zelfs in dit hightec gebouw kwam de fantasysfeer best goed over!

Het eerste optreden was van Jyoti Verhoeff. Als trio met cello, piano en accordeon maken ze prachtige muziek. Wanneer ze spelen laten ze alles achter en dat hoor je. Het spreekt tot de verbeelding. De nummers zijn ook geen simpele meezingers, maar diepe en gelaagde stukken. Je wordt uitgedaagd om de teksten te vertalen en interpreteren. Genoten!
Ik ben blij dat we de CD hebben meegenomen.

Na Jyoti speelde Shireen in de ene zaal en begon Kelten Zonder Grenzen in de andere zaal. Na al ruim twee uur te hebben gestaan waren we aan één ding toe: zitten! Jammer genoeg was daar eigenlijk geen plaats voor. Uiteindelijk zijn we heerlijk naast het kleine podium gaan zitten en kregen we stiekem dat échte festivalgevoel: luieren bij de muziek (in het gras) en gezellig samen zijn. Kelten zonder Grenzen was prima, maar niet mijn soort muziek. Er werd uitbundig gedanst en de zaal was vol, dus voor de liefhebber was het vast en zeker geslaagd.

Het volgende optreden was van Cesair. Ik heb ze één maal eerder in een concertzaal gezien en ook toen was ik al enorm te spreken over deze geweldige muzikanten. Niet alleen maken ze prima muziek, ook de manier waarop ze op het podium staan is ontzettend professioneel. Ze hebben een groot scala aan invloeden en stijlen en veel van de teksten zijn mythisch. Het optreden werkt op je heupen; je kan nauwelijks stil blijven staan! Het zou me niks verbazen als deze band nog flink gaat groeien, absoluut een parel.

Na de nodige bekers mede werd het tijd voor Scrum. Een bijzonder optreden, want na 10 jaar neemt zanger Skottie afscheid van de band. Dit was het laatste festival optreden van de band in deze samenstelling en ik ga hem enorm missen. Met zijn operalongen, aanstekelijke lach en prachtige stem heeft hij mijn hart gestolen. Scrum krijgt er een hele kluif aan om iemand in zijn voetstappen te laten treden!
Scrum maakt power-folk. Denk Dropkick Murphys gemixt met The Dubliners. Ook met dit concert speelde ze een heel afwisselende set, maar overwegend de hardere muziek. Al vroeg speelde ze het prachtige ‘The Hills in the Highlands’, en daarmee was het klaar met de ballads. Springen, schreeuwen, duwen en trekken, even helemaal los. Het was fan-tas-tisch!

Rond half 1 uur hielden we het voor gezien en namen de trein terug naar huis. Moe, maar zeer tevreden.
Er waren zowel hele goede punten als een aantal minpunten.
+ Het aantal bands was fijn, ook de korte ‘wachttijd’ tussen de optredens.
+ Mede in echte aardewerk bekers
+ Gratis garderobe en geen kluisjes, top!
+ Supervriendelijk personeel/beveiliging
+ Het gewonnen pakket met mooie spulletjes.
+ Meer Castlefest…. :D
– Geen/weinig zitplaats
– Nauwe trappen
– Buiten ongeveer 3 standjes was alles band merch. Prima, maar door de aankondiging verwachtte ik iets meer. Geeft voor mij niet echt, want ik kwam toch voor de muziek!

Wat nóg leuker is, is dat Vana vandaag op FB bekend maakte dat er een Wintereditie op de Keukenhof komt op 19 en 20 december. Ik ben ontzettend benieuwd naar de nieuwe plannen en staat absoluut nu al in de agenda. Maar eerst, op naar de zomereditie!