Top 10 boeken die zo dik zijn, dat ik ze liever oversla

Het is weer donderdag, dus tijd voor een nieuwe Top Ten Thursday! Elke week wordt er door Emmy van Zon en Maan een nieuw onderwerp gegeven dat alle bloggers mogen behandelen.

Dikke pillen, je moet er van houden. En gelukkig doe ik dat zeker, maar voel toch wel een fictieve drempel om ervoor te kiezen om maar één boek in een maand te lezen in plaats van 3 of 4. Met als resultaat dat ik nog een flink aantal dikke fantasy bijbels in de kast heb staan. Fantasy auteurs hebben er geen enkele moeite mee om enorme epos te schrijven met ieniemienie letters en minimale paginamarges.
Vandaag dus de dikste pillen waarvan ik het lezen het liefst voor me uit schuif! Ter vergelijking heb ik Harry Potter en de Steen der Wijzen ernaast gezet.

---

 

 

 

 

1. De Naam van de Roos – Umberto Eco (522 blz.)
Dit boek zou de grondvest voor George R.R. Martins Lied van IJs en Vuur zijn geweest en na het lezen van de serie wilde ik daar meer over weten. Ik ben er nog niet aan toe gekomen.

2. Wolkenatlas – David Mitchell (540 blz.)
Een boek wat ik kreeg van iemand die de Science Fiction insteek maar niks vond. Daar ligt ook mijn probleem: ik heb nog nooit SF gelezen en al helemaal niet zo’n dikke!

3. Het Zwaard van Shannara – Terry Brooks (551 blz.)
Deel één van de veelbelovende Shannara serie. Geen idee waar het over gaat, maar het schijnt geweldig te zijn.

4. De Witte Merrie – Jules Watson (568 blz.)
Deel één van een trilogie. Ik wil heel graag in deze serie beginnen, maar deel twee is nauwelijks te vinden jammer genoeg. Wat als ik het super vind en dan nooit de hele trilogie kan lezen? :(

5. Het Magische Schip – Robin Hobb (672 blz.)
Hier beginnen de formaten echt uit de spuigaten te lopen. Het Magische Schip is geen boek dat je even in je tas schuift als je de deur uit gaat. Het is het laatste deel van een trilogie, dus mag gelukkig de eerste twee ‘dunnere’ (beide ruim 500 pagina’s) lezen. Deze serie wil ik in 2015 lezen.

 

6. Het Oog van de Wereld – Robert Jordan (756 blz.)
Als je het over fantasy epos heb, kom je al snel op Jordan uit. De serie Het Rad des Tijds telt maar liefst 14 boeken (zonder prologen en epilogen) en heeft 11.040 pagina’s. Halleluja! Misschien toch maar dat andere dunnere boek lezen?

7. Het Lot van de Nar – Robin Hobb (768 blz.)
Het dikste boek van Hobb tot vandaag de dag. Net als eerdergenoemde het laatste deel van zijn serie. Gelukkig moet ik dus nog 6 andere boeken lezen ;)

8. De Schaduwgrens – Tad Williams (781 blz.)
Bevriende fantasyliefhebbers hebben me dit boek aangeraden. Na het binnen te hebben gekregen schrok ik me echter een ongeluk, want ja… bijna 800 pagina’s. Die schok ben ik nog niet te boven gekomen.

9. Nevelen van Avalon – Marion Bradley (952 blz.)
Als je het over de Koning Arthur legende hebt, hoort daar Nevelen van Avalon bij. De verfilming vind ik prachtig, maar ik zou zo graag het boek willen lezen. Bijna 1000 pagina’s met kleine letters, weinig marge en lastig te lezen cursieve tekst. Al met al wordt dit een opgave, maar wil het zo graag. Toch schuif ik dit boek telkens weer naar de onderkant van mijn TBR.

10. The Pillars of the Earth – Ken Follett (1101 blz.)
In de tijd dat ik Oprah keek (jaja) vertelde ze tijdens een uitzending heel enthousiast over dit boek. Voor een paar euro kwam ik ‘m tegen bij de lokale tweedehands winkel en nam ‘m maar mee. Omdat het een pocket is valt het aantal pagina’s wel mee. Nevelen van Avalon is veel dikker en met stipt het meest massieve boek van deze Top 10, maar toch schrikt The Pillars of the Earth me af. Ik vrees dat dit boek nog jaren ongelezen in de kast blijft staan, en misschien bestemd is voor een andere lezer.

Welke dikke pil blijft jou aanstaren in de boekenkast?